In de vroege kou kleurt de stad zich stil
Grijstinten dansen langs ramen die beslaan
Lantaarns trekken gele strepen over natte stoepen
De nacht wil nog even blijven staan
Blauw glinstert in de lucht
De wereld op de drempel van een zucht
Wit omarmt de daken en straten
Een zilveren waas stroomt boven de grachten
De stad tikt traag in winterse passen
Mensen schuilen in wolken van tijd
Achter elke deur gloeit een warme belofte
Een sprankje magie dat tegen het donker strijdt
En in dat stille palet van koude kleuren
Schuilt een neuriënde heimwee
De winter belooft in elke glinsterende schaduw
Dat zelfs het donker nieuwe dromen brengt
