De ontmoeting tussen taal en kleur
Er zijn momenten waarop twee ogenschijnlijk verschillende werelden elkaar raken en iets nieuws tot leven komt. Taal en kleur lijken op het eerste gezicht twee afzonderlijke domeinen, elk met hun eigen logica en expressie. Taal is rationeel, geordend en vaak vastgelegd in betekenis; kleur is sensorisch, emotioneel en vrij. Toch, wanneer deze twee elkaar ontmoeten, ontstaat er een synergie die de menselijke ervaring verdiept en verrijkt. Het is alsof een extra zintuig wordt geactiveerd, een zintuig dat de grenzen van woorden en beelden overstijgt en het hele wezen aanspreekt.Taal heeft de kracht om gedachten te verwoorden en betekenis te geven aan de chaos van het leven. Maar vaak blijken woorden tekort te schieten. Ze kunnen de nuance van een gevoel, de complexiteit van een ervaring of de diepte van een gedachte niet altijd volledig vangen. En juist daar komt kleur in het spel. Kleur spreekt de taal van emoties en van diepere lagen van ons wezen die niet altijd in woorden te vangen zijn. Waar taal streeft naar precisie en structuur, geeft kleur ruimte voor vrijheid, beweging en gevoel.